| « و من اکنون در اوج خوشبختی! | مستند دنیای وحش! » |
دلبر صنمی شیرین:)
دلبر صنمی شیرین:)
دلبر صنمی شیرین، شیرین صنمی دلبر
دمپایی ابری پا، وآنگه هوسی بر سر
نه فکر کرونا و نه دغدغه‌ی مادر
بگرفته کنون دستم زود باش بریم دردر
اکنون چه کنم گر او اغوا کندم آخَر؟?
طوبی
میخوام شاد شم میااام اینجا پیش تو گلم
:)))
1399/01/25 @ 22:38
شما هم میای اینجا من شاد میشم:)))
با نظرات قشنگت♡♡
1399/01/26 @ 15:11
سلام
آره راست میگین اونام میگن ددر ماماناشونم بنده گان خدا یا میبرن پشت پنجره یا نهایت بالکنی پشت بومی…
1399/01/25 @ 01:53
آخی
الهی قربونشون برم.
فسقلی‌های دردری:))
1399/01/25 @ 18:49
سلام
داشتم صورت نی نی رو با توجه به پاهای توپولش تصور میکردم…دیدم دمپایی ش چه خوشگله
شعرتون چه دلبریه…
1399/01/24 @ 00:51
سلام
آخی
یاد مهدیار و امیر عباس و محمدصادق افتادم
حتما همه‌شون همین درخواست رو دارن:)
دلبرانه نظرهای شماست که دلگرم کننده ست خواهر عزیزم
1399/01/24 @ 10:40
آخی چه ریتمی ….شاد شدم
اوففف پاهاشو کوچولوی خوشگل
چه دلبر
1399/01/23 @ 06:48
فرم در حال بارگذاری ...
شما زیبا می‌بینین کوثر عزیزم.
سپاس از حضور پر مهرتون♡